Kościół Adwentystów Dnia Siódmego – zbór w Skoczowie

Teksty: Ap 1,1-8; J 14,1-3; Pwt 29,28; J 14,29; Rz 1,7;
Flp 3,20; Dn 7,13-14.
TEKST PAMIĘCIOWY: „Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski” (Ap 1,3).

Proroctwa Apokalipsy Jana zostały wyjawione w wizji apostołowi Janowi ponad dziewiętnaście wieków temu podczas jego przymusowego pobytu na skalistej wysepce Patmos na Morzu Egejskim (zob. Ap 1,9). W Ap 1,3 wypowiedziane zostało błogosławieństwo dla tych, którzy czytają Apokalipsę Jana i słuchają jej oraz są posłuszni jej nauczaniu (por. Łk 6,47-48). Ten werset — Ap 1,3 — bezpośrednio odnosi się do wspólnoty zebranej w kościele w celu wysłuchania przesłań zawartych w Apokalipsie Jana. Czytający i słuchający jej są błogosławieni nie tylko dlatego, że czytają i słuchają, ale także dlatego że są posłuszni słowom tej księgi (zob. Ap 22,7). Proroctwa Apokalipsy Jana są wyrazem troski Boga o Jego lud. Wskazują nam krótkość i kruchość doczesnego życia, zbawienie w Jezusie, Jego dzieło jako naszego Niebiańskiego Najwyższego Kapłana i Króla oraz nasze powołanie do głoszenia ewangelii. Biblijne proroctwa są jak pochodnia świecąca „w ciemnym miejscu” (2 P 1,19). Mają one prowadzić nas przez życie oraz dawać nam nadzieję na przyszłość. Będziemy potrzebować tego proroczego przewodnika aż do powtórnego przyjścia Chrystusa i założenia wiecznego Królestwa Bożego.