NEHEMIASZ
„A gdy usłyszałem te słowa, usiadłem i zacząłem płakać, i smuciłem się przez szereg dni, poszcząc i modląc się przed Bogiem niebios tymi słowy: Ach, Panie, Boże niebios! Jesteś Bogiem wielkim i strasznym, który dotrzymuje przymierza i okazuje łaskę tym, co go miłują i przestrzegają jego przykazań” (Ne 1,4-5).
Przeczytaj: Ne 1,1-2,20; Pwt 7,9; Ps 23,1-6; Lb 23,19.
Do Judei powróciły dwie grupy wygnańców, przynajmniej częściowo wypełniając Boże obietnice dane narodowi żydowskiemu.
Ale Bóg przygotował kolejną grupę Żydów do powrotu. Ostatnia grupa repatriantów wyruszyła do Judei z misją rozwiązania palącego problemu. Choć dwie pierwsze grupy przybyły tam, by odbudować Jerozolimę, w tym wznieść świątynię i przywrócić jej funkcjonowanie, to jednak prace budowlane przerwano wskutek opozycji okolicznych ludów. Mieszkańcy okolic Judei nie chcieli, by Izraelici odbudowali miasto, a zwłaszcza jego mury obronne, gdyż bali się, że Izraelici staną się potężnym narodem, jakim niegdyś byli (zob. Ezd 4,6-24). Powrót Izraelitów był postrzegany jako zagrożenie, więc ich wrogowie podejmowali usilne starania, by zahamować proces odradzania się Judei. Ale Bóg nie po to powołał swój lud, by go porzucić, gdy ten czynił Jego wolę. Czytaj dalej Z DOBRYM SŁOWEM W NOWY TYDZIEŃ – Księga Ezdrasza i Księga Nehemiasza – odc. 2 [12.10]