Dziesięć przykazań Bożych zwane inaczej dekalogiem, są powszechnie znane.
Treść dekalogu możesz zleźć w dwóch księgach Starego Testamentu:
– 2 Księga Wyjścia 20,1-17 (używając nazw ksiąg tłumaczeń Biblii BT, BJW, BE)
– 2 Księga Mojżesza 20,1-17 (używając nazw ksiąg tłumaczeń Biblii BW)
oraz
– Księga Powtórzonego Prawa 5,6-21 (używając nazw ksiąg tłumaczeń Biblii BT, BJW, BE)
– 5 Księga Mojżesza 5,6-21 (używając nazw ksiąg tłumaczeń Biblii BW)
Treść tych przykazań przeczytasz poniżej, jak również w Biblii, którą zapewne masz w swoim domu.
Czym jest dekalog?
Dekalog jest prawem moralnym, opartym na dwóch najważniejszych przykazaniach miłości. Powiedział to Jezus odpowiadając na zadane mu pytanie:
„Nauczycielu, które przykazanie jest największe? A On mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej. To jest największe i pierwsze przykazanie. A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy.”
Ew. Mateusza 22,26-40 BW
Niektóre fragmenty Słowa Bożego podkreślające znaczenie dekalogu
Słowniczek: przykazania w Biblii nazywane są również „zakonem„
Przykazania Boże są niebiańskim wiecznym kodem postępowania, który będzie trwał na wieki.
„Wierność i prawo są dziełami rąk jego, Wszystkie jego nakazy są niezawodne, Ustanowione na wieki wieków, Pełnione w wierności i prawości.” Psalm 111,7.8 BW
Prawo Boże pozwala nam dostrzec nasze winy i pociąga nas do Jezusa.
„Dlatego z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu.” Rzym. 3,20 BW
Prawo Boże jest środkiem prowadzącym nas do nawrócenia
„Zakon Pana jest doskonały, pokrzepia duszę, Świadectwo Pana jest wierne, Uczy prostaczka mądrości.” Ps. 19,8 BW
Wielka jest nagroda dla tych, którzy przestrzegają Jego przykazań
„Również twój sługa oświecił się nimi, Wielka jest nagroda dla tych, którzy ich strzegą.” Ps. 19,12 BW
Nie jesteśmy „pod zakonem” jako środkiem zbawienia. Zbawienie jest całkowicie i zawsze z łaski.
„Albowiem grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.” Rzym. 6,14 BW
„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;” Efez. 2,8 BW
Chociaż nie jesteśmy pod zakonem, to nie oznacza, że możemy łamać prawo Boże.
„Cóż tedy? Czy mamy grzeszyć, dlatego że nie jesteśmy pod zakonem, lecz pod łaską? Przenigdy!” Rzym. 6,15 BW
Grzech jest zdefiniowany jako łamanie Bożego prawa.
„Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu.” I Jana 3,4 BW
Grzech, czyli złamanie Bożego prawa, prowadzi do odłączenia od Boga i do wiecznej śmierci.
„Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy.” Izaj. 59,1.2 BW
„Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.” Rzym. 6,23 BW
Kiedy jesteśmy zbawieni przez wiarę, mamy pragnienie, aby zachowywać prawo Boże
„Uważamy bowiem, że człowiek bywa usprawiedliwiony przez wiarę, niezależnie od uczynków zakonu. Czy Bóg jest Bogiem tylko Żydów? Czy nie pogan także? Tak jest, i pogan, Albowiem jeden jest Bóg, który usprawiedliwi obrzezanych na podstawie wiary, a nieobrzezanych przez wiarę. Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy.” Rzym. 3,28-31 BW
„Tedy rzekłem: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją, o Boże, jak napisano o mnie w zwoju księgi.” Hebr.10,7 BW
„A Ten, który mnie posłał, jest ze mną; nie zostawił mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się jemu podoba.” Jan 8,29 BW
Miłość zawsze prowadzi do posłuszeństwa. Jezus powiedział: „Jeżeli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie”.
„Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie.” Jan 14,15 BW
Ten, kto nie zachowuje Jego przykazań, jest kłamcą i prawdy w nim nie ma.
„Kto mówi: Znam go, a przykazań jego nie zachowuje, kłamcą jest i prawdy w nim nie ma.” I Jana 2,4.5 BW
W nowym przymierzu Jezus zapisuje swoje prawo w naszych sercach.
„Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem.” Hebr. 8,10 BW
On umieszcza w naszych sercach pragnienie pełnienia Jego woli.
„Pragnę czynić wolę twoją, Boże mój, A zakon twój jest we wnętrzu moim.” Ps. 40,9 BW
Lud Boży żyjący w ostatnich czasach zachowuje Jego przykazania i wiarę Jezusa.
„Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.” Obj. 14,12 BW
Jego „resztka”, podobnie jak wierni przez wszystkie wieki, zachowuje Jego prawo.
„I zawrzał smok [diabeł] gniewem na niewiastę [kościół], i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej potomstwa, które strzeże przykazań Bożych i trwa przy świadectwie o Jezusie.” Obj. 12,17 BW
Prawo Boże jest niezmienne i sam Jezus to potwierdził i ostrzegał…
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę. bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim.” Ew. Mateusza 5,17-19 BT

Bóg przez proroka Daniela przepowiedział, że pojawi się potęga (religijna), która zamierzy zmienić prawo wbrew woli Bożej:

„Będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu i wytracał świętych Najwyższego, będzie zamierzał zmienić czasy i Prawo, a [święci] będą wydani w jego ręce aż do czasu, czasów i połowy czasu” Księga Daniela 7,25 BT
Proroctwo wypełniło się, a dzisiaj widzimy tego skutki.
Treść dekalogu – 10 przykazań (w trzech przekładach Biblii)
Dekalog zapisany w 2 Księdze Mojżeszowej 20,1-17
(w przekładzie Biblii Warszawskiej)
I.
Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.
II.
Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą. A okazuję łaskę do tysiącznego pokolenia tym, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
III.
Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego.
IV.
Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić.
Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę,
Ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach.
Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go.
V.
Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
VI.
Nie zabijaj.
VII.
Nie cudzołóż.
VIII.
Nie kradnij.
IX.
Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
X.
Nie pożądaj domu bliźniego swego, nie pożądaj żony bliźniego swego ani jego sługi, ani jego służebnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.
Dekalog zapisany w Księdze Wyjścia
(w przekładzie Biblii Tysiąclecia)
I.
Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!
II.
Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!
Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą.
Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
III.
Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.
IV.
Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić.
Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia.
Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram.
W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.
V.
Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
VI.
Nie będziesz zabijał.
VII.
Nie będziesz cudzołożył.
VIII.
Nie będziesz kradł.
IX.
Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.
X.
Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.
Dekalog zapisany w Księdze Wyjścia
(w przekładzie Biblii Jakuba Wujka)
I.
Nie będziesz miał Bogów cudzych przede mną.
II.
Nie uczynisz sobie ryciny ani żadnego podobieństwa, które jest na niebie wzgórę i które na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach pod ziemią.
Nie będziesz się im kłaniał ani służył: ja jestem PAN, Bóg twój mocny, zapalczywy, nawiedzający nieprawość ojców nad synmi do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mię nienawidzą,
i czyniący miłosierdzie na tysiące tym, którzy mię miłują i strzegą przykazania mego.
III.
Nie będziesz brał imienia PANA Boga twego nadaremno: bo nie będzie miał za niewinnego Pan tego, który by wziął imię Pana Boga swego nadaremno.
IV.
Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił.
Sześć dni robić będziesz i będziesz czynił wszytkie dzieła twoje,
ale dnia siódmego szabbat PANA Boga twego jest. Nie będziesz czynił żadnej roboty weń, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój i służebnica twoja, bydlę twoje, i gość, który jest między bronami twemi.
Przez sześć dni bowiem czynił PAN niebo i ziemię, i morze, i wszytko, co w nich jest, i odpoczął dnia siódmego, i przetoż błogosławił PAN dniowi sobotniemu, i poświęcił ji.
V.
Czci ojca twego i matkę twoję, abyś był długowieczny na ziemi, którą PAN Bóg twój da tobie.
VI.
Nie będziesz zabijał.
VII.
Nie będziesz cudzołożył.
VIII.
Nie będziesz kradzieży czynił.
IX.
Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego.
X.
Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pragnął żony jego, nie sługi, nie służebnice, nie wołu, nie osła ani żadnej rzeczy, która jego jest.
Dzisiaj podejście do dekalogu wśród chrześcijan jest różne
Śledząc historię dziejów ludzkości od pierwszego grzechu w raju aż dotąd, tych co stali wiernie całym sercem po stronie Boga było niewielu.
Trudno więc oczekiwać że dzisiaj miałoby być inaczej.
Dzisiaj wiele kościołów i wspólnot promuje nauki niebiblijne, takie jak „nieważność przykazań Bożych w świetle ofiary Chrystusa”, czy „zmienione przykazania” gdzie naucza się, że:
– czwarte biblijne przykazanie nakazujące święcenie siódmego dnia tygodnia – soboty mówi o niedzieli,
– a treść zawarta w drugim biblijnym przykazaniu – mówiącym o zakazie czynienia i oddawania czci podobiznom czegokolwiek i kogokolwiek nie musi być zawarta w dekalogu
Jakkolwiek jest to tłumaczone, dalekie jest od nauki jaką przekazał nam Bóg przez swoje Słowo. Czy możemy w pełni oddać Bogu chwałę, jeśli będziemy usiłować zmieniać treść prawa, które On nadał?
Decyzja należy do ciebie
Bóg daje wolną wolę człowiekowi, aby mógł wybierać. Jednocześnie czyni wszelkie starania aby dotrzeć do człowieka z czystą nauką, jaką przekazuje nam przez Swoje Słowo.
On chce mieć szczególną więź z tobą. Chce okazać ci swą miłość i łaskę. Oczekuje tylko:
„Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.” Micheasz 6,8 BW
Jednocześnie Bóg ostrzega człowieka, że ma przeciwnika, usiłującego zwieść błędnymi naukami, które nie mogą oddać chwały Bogu, a opisuje go tak:
„Bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć.”
Dlatego jesteśmy zachęcani do:
„Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi.
Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich.
Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się. Stójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości I obuwszy nogi, by być gotowymi do zwiastowania ewangelii pokoju, A przede wszystkim, weźcie tarczę wiary, którą będziecie mogli zgasić wszystkie ogniste pociski złego; Weźcie też przyłbicę zbawienia i miecz Ducha, którym jest Słowo Boże. W każdej modlitwie i prośbie zanoście o każdym czasie modły w Duchu i tak czuwajcie z całą wytrwałością i błaganiem za wszystkich świętych” Efezjan 6,11-18 BW
„Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie.” Fil. 4,13 BW
Książki o tej tematyce
Obejrzyj ciekawą serię o pochodzeniu szabatu – dnia odpoczynku











