POWTÓRNE PRZYJŚCIE JEZUSA, NASZEGO PANA
„Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak bę dzie z przyjściem Syna Człowieczego” (Mt 24,27)
Przeczytaj: Iz 13,6.9; Mt 24,30-31; Dn 2,34-35; 2 Tm 4,6-8; 2 Tes 1,7-10.
Brytyjski poeta Thomas S. Eliot (1888-1965) zaczął jeden ze swoich wierszy słowami: „W moim początku jest mój kres”(1 T[homas] S. Eliot, East Coker, w: T[homas] S. Eliot, Szepty nieśmiertelności. Poezje wybrane, tłum. Krzysztof Boczkowski, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2016, wyd. VII, s. 234 (przyp. red.). Jego zwięzłe słowa zawierają przejmującą prawdę. Czasami początek wskazuje koniec. Widzimy to na przykład w naszej nazwie — adwentyści dnia siódmego — która wskazuje na dwie ważne biblijne nauki. Dzień siódmy to sobota z dekalogu — cotygodniowe upamiętnienie stworzenia życia na ziemi w ciągu sześciu dni. Słowo adwentyści wskazuje natomiast na powtórne przyjście Jezusa — wydarzenie, dzięki któremu wszystkie nadzieje i obietnice Pisma Świętego, w tym obietnica życia wiecznego, znajdą swoje wypełnienie.
Choć stworzenie świata (nasz początek) jest odległe w czasie od powtórnego przyjścia Jezusa (naszego końca w tym grzesznym stanie), wydarzenia te są ze sobą powiązane. Bóg, który nas stworzył (zob. J 1,1-3), jest tym samym, który przyjdzie powtórnie i „w jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej” (1 Kor 15,52) dokona naszego ostatecznego odkupienia. W naszym początku rzeczywiście dostrzegamy nasz koniec.
W tym tygodniu będziemy mówić o ostatnim z ostatecznych wydarzeń w dziejach tego świata — powtórnym przyjściu naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Zapoznaj się z materiałem wideo do tego tematu:
Materiał został opracowany na podstawi kwartalnika Lekcje biblijne 02/2018
Teksty (o ile nie zaznaczono) zostały zaczerpnięte z przekładu Biblii Warszawskiej