CZAS TRACENIA
„Lecz więcej jeszcze, wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego, dla którego poniosłem wszelkie szkody i wszystko uznaję za śmiecie, żeby zyskać Chrystusa” (Flp 3,8).
Przeczytaj: Mk 5,22-24.35-43; 1 P 5,6-7; Rdz 37,17-28; Łk 16,13; Rz 6,16; 1 Kor 15,26.
W chwili gdy Adam i Ewa spożyli owoc drzewa poznania dobra i zła, doświadczyli pierwszej straty — stracili niewinność. Ta utracona niewinność ustąpiła miejsca egoizmowi, konfliktom, wzajemnemu obwinianiu się i pragnieniu panowania i wywyższenia się ponad innych.
Wkrótce po upadku w grzech doświadczyli pierwszego widoku śmierci, gdy otrzymali ubiór ze skóry zabitego zwierzęcia w celu okrycia ich nagości. Pozbawieni dostępu do drzewa żywota, aby nie spożywali jego owoców i nie żyli wiecznie, utracili także swój idealny dom w Edenie, a po latach utracili syna Abla zamordowanego przez Kaina. W końcu jedno z nich zmarło, a drugie tym samym utraciło współmałżonka i pozostało mu oczekiwanie na własną śmierć. Tyle strat nastąpiło w wyniku jednej decyzji.
O tak, wszyscy znamy realność i ból straty, a większość z nas odczuwa ją najdotkliwiej, gdy dotyczy ona naszej rodziny. Nic dziwnego, ponieważ rodzina to najbliżsi nam ludzie, a zatem ich utrata dotyka nas najmocniej. W tym tygodniu nadal będziemy się przyglądać rodzinie, tym razem w kontekście rozmaitych strat, jakie ona ponosi.
Zapoznaj się z materiałem wideo do tego tematu, który znajdziesz na tej stronie:
Materiał został opracowany na podstawi kwartalnika Lekcje biblijne 02/2019
Teksty (o ile nie zaznaczono) zostały zaczerpnięte z przekładu Biblii Warszawskiej